Tuesday, December 29, 2009

DE Frustratie

HET Crankstel, is Campagnolo, wat er later op komt is Shimano. Dat is ongeveer hetzelfde asl iemand met een PC en iemand met een Apple, voor beide is wat te zeggen, samen in hetzelfde kantoor is haast niet mogelijk, tenzij je kennis van zaken hebt.

Dat Crankstel (foto 1) moet eruit en niet alleen om bovenstaande reden, want als ik DE Fiets wil laten zanden en overspuiten dan moet alles wat eraf kan er ook af.
Om het eraf te halen heb ik van DE Monteur van Kaptein (eervolle vermelding, met dank voor de hulp) een gereedsschaps-ding geleend (foto 2) en daarmee heb ik de schroeven los gedraaid. (foto 3)

Nu waarom heb ik het geleend en niet gekocht? Daar het een Campa-crank is en ik op mijn andere fietsen met Shimano rijd, een Campa gereedsschaps-ding past niet op mijn Shimano, dus zou ik alleen voor deze keer het aanschaffen, dat doe ik niet, want dat vind ik zonde van mijn geld.
Nou had ik het idee dat ik er met dit gereedsschaps-ding zou zijn en toen ik de schroeven eruit had en ik een beetje ging draaien en trekken aan de crank en deze bleef zitten, sloeg bij mij de wanhoop toe. Gaat dit ooit lukken? Toen ben ik naar Kaptein gegaan en heb daar DE Cranktrekker gehaald (foto 4), een cranktrekker draai je in de reeds bestaande schroefdraad van de crank zodat je als het ware houvast hebt en dan kan je met veel kracht DE Crank los halen.
Nu is HET Crankstel een gedeelte van DE Fiets dat het zwaar te verduren heeft bij intensief en loangdurig gebruik en er willen zich nog wel eens wat ongelukjes voordoen en DE Crank kan wat beschadigingen oplopen. Zo ook DE Crank van DE Fiets. Met andere woorden, de schroefdraad is beschadigt en ik kan niet verder.

Al met al ben ik een middag bezig geweest en zit HET Crankstel nog steeds op DE Fiets. (foto 5)



















Foto 1, HET Crankstel



















Foto 2, HET Gereedsschapsding.
























Foto 3, schroefjes losgedraaid.


















Foto 4, DE Cranktrekker.



















Foto 5, HET Crankstel, nog steeds aan DE Fiets.

DE Hulpvraag

HET Probleem is nu besproken met drie mensen die kennis van zaken hebben en allen gaven zij mij de suggestie om het zadel en het stuur er terug op te zetten zodat ik meer houvast zou hebben. Vervolgens moest ik DE Knelpunten in DE Kruipolie zetten en dit een nachtje laten intrekken en het in DE Ochtend nogmaals proberen. Dit resulteerde in een zadelpen met een zadel en een wrikkende, vloekende dame in haar gestreepte pyama broek op de gang en een fiets die niets veranderd is. Als mijn zadelpen muurvast zit dan is het ook echt muurvast.
HET Stuur zit er redelijkerwijs terug op, echter met mijn geschroef wil dat ding neit echt vast, hier ben ik dus op de grens aangekomen van mijn kunnen. Uitelkaar halen kan ik wel, terug in elkaar zetten kan ik niet. Vaste delen in de kruipolie zetten kan ik, een nachtje in laten trekken ook, maar ze echt losmaken, kan ik niet.
Ik baal.
Ik heb zelfkennis, als ik hiermee door wil gaan moet ik nu om hulp gaan vragen.....

HELP!
Gezocht..... mannenkracht en fietsenkennis, ondersteund met het juiste gereedschap.
Geboden...... een kop koffie en een eervolle vermelding, met foto op mijn blog.
(Let wel ik ga geschiedenis schrijven met mijn fiets oppimp project, dus de eervolle vermelding is niet zomaar iets.)
Lokatie..... Amsterdam Zuid
Contact...... roselovesna@yahoo.co.uk
Dank

Monday, December 28, 2009

HET Probleem

DE fiets heeft natuurlijk best lang rondgereden en sommige onderdelen zitten muur, maar dan ook muurvast!
Nu wat heb ik er al wel vanaf gekregen?
Het stuur, de remhoeven <<<< KLIK en natuurlijk alle kabels, rest mij nu een frame met een zadelpen en een balhoofd dat enorm vast zit en een crank waarvoor ik gereedschap nodig heb.
Aangezien ik niet weet waarmee ik bezig ben, maar ook bijzonder koppig van aard ben ga ik het volgende proberen VOORDAT ik hulp accepteer...
1 het zadel er terug op
2 de wielen er terug op
3 aan het zadel wrikken in de hoop de zadelpen los te krigen, dit omdat ik houwvast zal hebben door het zadel.
4 met het juiste gereedschap proberen het balhoofd lost te krijgen en als het nodig is er een goedje opspuiten wat ervoor zorgt dat het SOEPELER gaat. KLIK

Want in de volgorde waarin ik heb heb gedaan gaat het niet zo goed. De wielen staan in de gang terwijl het frame in mijn kamer op de crank staat te balanceren terwijl ik grommend aan die zadelpen trek en met frame en al vloekend richting gang loop om het daar neer te zetten. Niet zo effectief. Mijn vermoeden is dat als de wielen er terug onder zitten dat ik dan makkelijker de fiets kan neerzetten. Let wel dit is theorie......

Goed nieuws is er ook, vanmiddag ga ik de groep ( dat zijn de versnellingen tandwielen enzo) ophalen bij het postkantoor. In het begin wilde ik Shimano 105 erop zetten maar het is toch Tiagra geworden daar ik die voor een zeer gunstig prijsje op de kop kon tikken en het gaat immers om mijn stads fiets, waarmee ik niet de Ventoux ga trotseren of zo.

Inmiddels zijn mijn wielen ook binnen. Het plan was om de wielen op mijn stalen fiets te gooien, maar nu ik ze heb zet ik ze liever op mijn andere fiets.
Al met al is het plan van DE fiets al weer veranderd, de kleuren en de bij behorende onderdelen. In mijn hoofd is het erg mooi, de tijd zal het leren....

TO BE CONTINUED

Thursday, December 10, 2009

De Theorie

Stap 1
Neem de kettingpons en haal de ketting eraf.

Een ketting pons is een machientje dat het pieletje van je ketting eruit duwt waardoor je ketting als het ware gebroken is. In mijn geval gooi ik de ketting weg. Een andere mogelijkheid is een nieuw pieletje kopen en de ketting weer aan elkaar maken, of een schakeltje waardoor de ketting open en dicht kan.

Stap 2
Het loshalen van de rem en derailleurskabels.

Meestal zitten er aluminium dopjes op het uiteinde van de kabel, deze moeten er soms af zodat de kabel door de geleidingen op het frame kunnen. Alle kabels worden tot aan het stuur eruit getrokken. Op de schuine stang tussen het balhoofd en je bidon zitten of schakeldingen of nokjes waar de schakelkabels doorheen lopen. In mijn geval zitten er nokjes en die mogen er geloof ik ook af. Echter helemaal zeker ben ik hier niet van.

Een tip: Alle schroefjes en dingetjes die ik van de fiets haal stop ik in plastic zakjes, gesorteerd op onderdeel. Ik heb geen idee waarmee ik bezig ben of wat deze onderdelen nu toch eigenlijk zijn, daarom bewaar ik alles.

Nog een tip: trek die kabel die door het frame gaat er niet zomaar uit, want straks moet er ook weer iets in en dat gaat lastig, te vergelijken met de veter aan de bovenkant van je trainingsbroek.




In den beginne.....




Even voorstellen.

De Vrouw, dat ben ik en mijn naam is Rose. Als ik niet slaap of werk dan ben ik bezig met fietsen, fietsen dingen kopen, praten over fietsen, praten over wielrenners, bloggen over fietsen, tacxen, fantaseren over tijdrijden etc etc.
Dit komt allemaal doordat een vriendin mij een fiets gaf en ik er een rondje op ging rijden, zo ongeveer een jaar geleden.
Helaas kon ik niet doorgaan met trainen omdat mijn rug enkele maanden erg vervelend deed en omdat ik, toen mijn rug weer helemaal fijn was,  moest worden geopereerd en fietsen het herstel in de weg zou zitten. Afgelopen zomer, halverwege de Tour, ben ik voorzichtig rondjes gaan rijden. Eind Augustus kocht ik een nieuwe fiets en binnen een maand had ik er 1000 km opzitten. Rose stapte op de fiets en zag dat het goed was.



De Fiets, die staat hier op de foto samen met een goede vriend. De fiets is een verhaal opzich. Voordat hij aan mij werd gegeven was hij van een fiestkoerier met drie fietsen, mijn vriendin Mira, zij had De Fiets gekregen van een andere fietskoerier, die De Fiets weer had gekregen van iemand die deze gebruikte om te trainen.
Mira gaf mij De Fiets om twee redenen, ten eerste omdat ik op mijn mountainbike een soort passie voor fietsen begon te ontwikkelen en ten tweede omdat Mira de fiets niet meer wilde, hetgeen werd veroorzaakt door een bizar voorval.
De Fiets was namelijk gestolen en dat deed Mira groot verdriet. Gelukkig was er een collega fietskoerier die een vreemd mannetje zag rijden op De Fiets. De collega fietskoerier pakte meteen zijn telefoon en belde Mira om te vertellen waar hij reed en dat hij het vreemde mannetje achtervolgde. Mira stapte op de fiets en belde de politie. Het vreemde mannetje bleek een junk te zijn en De Fiets beschadigt. De lak was kapot, er was het een en ander mis met de versnellingen en, volgens Mira, zat er nu een negatieve energie aan voor haar, daar zij weigerde te rijden op een junkenfiets. De Fiets kwam bij mij en de monteur van Lohman matste mij met een paar onderdelen en De Fiets reed weer.



Het Project is waar ik me de komende winterdagen mee bezig ga houden. De Fiets wordt namelijk opgepimd. ER komt een nieuwe groep op, nieuw kleurtje, nieuwe wielen, nieuw stuurlintje en een nieuw zadel. Ik noem het project Carpe Diem, omdat dit voor mij een pluk de dag actie is. Carpe Diem is een levensstijl voor mij, een dankbaarheid voor elke dag die ik heb en voor de mensen om mij heen, mijn werk, mijn hobbie. Fietsen is voor mij een soort viering van mijn spirit, een viering van mijn gezondheid en het plezier dat ik heb. Ik kan twee dingen doen in het leven, carriere maken en een drukke vrouw worden die geen tij dheeft stil te staan bij de schoonheid van een boom, een fiets, een dier of ik kan de dag plukken, doen waar ik goed in ben op een manier dat het me plezier geeft. Misschien wat minder volle bankrekening, maar zeker een vollere dag.
Er zit al een staartje aan project Carpe Diem, tenminste als ik dit blijk te kunnen, zo'n fiets oppimpen. Ik heb bepaalde plannen en ik hoop van harte dat ik deze waar kan maken. Voor nu is het een leuke hobbie en ik hoop dat jullie mee genieten.


De Foto's